Dobrze Rabciu-kun , na Twoje życzenie kolejne podstawowe regułki

To może pytania ?
W języku japońskim nie ma znaku zapytana, więc wielu z Was zapewne zastanawia się 'jak zadać pytanie'. Otóż mimo, że z pozoru wydaje się to trudne wystarczy ...  na końcu zdania dodać partykułę 'ka'
Przykłady:
a) Anata wa Nihonjin desu. ; w tłumaczeniu 'Jesteś Japończykiem.'
b) Anata wa Nihonjin desu ka. ; w tłumaczeniu na polski 'Jesteś Japończykiem?'

Możemy również użyć sylaby 'ne' . Używamy jej gdy chcemy się dowiedzieć czy odbiorca zgadza się z poglądem mówcy - coś jak polskie „no nie?”.
I standardowo przykłady:
a) Kore wa sugoi desu. ; tłumaczenie: 'To jest świetne.'
b) Kore wa sugoi desu ne. ; w tłumaczeniu na polski 'To jest świetne, no nie?'

W japońskim istnieją też słowa, które pomagają tworzyć pytania rozszerzone (zaimki pytajne) np.:
- Dare (kto?)
-Doko (gdzie?)
- Donani/ikutsu (ile?)
- Dono (który?)
- Donna (jakiego rodzaju?)
- Dou (jak?)
- Doushite (dlaczego?)
- Dochira (który/który, z dwóch możliwości)
-Itsu (kiedy?)
i wiele innych
Wyrazy te wplatamy w zdanie ZAWSZE przed orzeczeniem i na końcu zdania dostawiamy 'ka'.
Przuykłady zastosowania :
a) Yamada-san wa dare desu ka. ; Kim jest Pan Yamada? / Kto to Yamada?
b) Anata no heya wa doko ni arimasu ka. ; Gdzie jest Twój pokój?

Pytajnika nie powinniśmy pisać, jedynie możemy dopisać go w sposobie pisania pisania rōmaji. Dostawiony w rōmaji nie zmienia w żaden sposób wyrazów w zdaniu <nie usuwa 'ka' lub 'ne'>, pełni jedynie pomoc dla obcokrajowców w intonacji zdań. Jest jednak jeden wyjątek, o którym należy pamiętać: gdy zdanie pytające, kończy się na partykułę 'no' (jest to skrócona forma 'no desu ka'), wtedy znak zapytania jest dopuszczalny.

Dziękuję za uwagę i zapraszam do owocnej nauki pięknego języka Krainy Kwitnącej Wiśni ;]

Ostatnio edytowany przez Lewander Brown (2012-11-27 19:06:35)

oh, ja z japońszczyzny znam tylko kami. Włosy. I parę innych słów do powiedzenia, jak cześć, matka, kot...