co mi się podobało w tej części to efekty specjalne Scena w której wszyscy wypijają eliksir wielosokowy i zamieniają się w Harry'ch jest super Uśmiałam się na niej

no genialne to było z tym stanikiem

nie wiem  mam wszystkie czesci na ogryginalnych plytach funkiel nowki kupione na all za grosze w zasadzie bo najtansze chodzily po 3-5zl a najdrozsze po 20 z tym ze tylko 2 szt byluy po 20zl!

ale pewna stacja juz dzis puszca kamien filozoficzny ;P a przez cale wakacje bedzie toto lecialo az do 6 czesci!
,mloda dzis chce w to tate wciagnac

Kefaa7 ja cie proszę, błagam przeczytaj książki!!!Z filmów nic nie wywnioskujesz a przynajmniej nic wartośiowego i prawidlowego!
W ksiazkach wszsytko jest wnikliwie wyjaśnione jest cale mnostwo informacji ktorych nie znajdziesz w filmach!
po za tym filmy do piet ksiazkom nie dorastają!
Masz tak dziwne przemyslenia ze ich nie ogarniam kompletnie!

Wybacz, że kazałem Ci czekać na odpowiedź, ale łatwiej opisać odczucia, trudniej zaś myśl. Potrzebowałem czasu a takowego nie miałem, ale teraz mam trochę.

Przyznam, że chyba nigdy nie dotrwałem do podobnego ostrzeżenia. A co do sprzętu to podejrzewam, że to wina laptopa i jego głośniczków, aniżeli Twojej kopii DVD.

2) Nie przerodziła się w siłę, owszem, ale w moc już tak. Tak jak Gandalf unikał przyjęcia Pierścienia, tak zgaduję, że i Dumbledore w pewien sposób starał się panować nad swoimi zdolnościami, jako, że był mądry i potężny. Przypuszczenia...

A czy to jest życie, jeśli z błahego powodu można je stracić.

Mądrze napisane. Ale życie to życie, każde jest życiem, każde można z błahego powodu stracić. Kto wie, może niedługo zdobędziemy pośmiertne nagrody Darwina. Nie to orzeka, co jest życiem

Widzę, że jesteś zainteresowany historią, mogę Ci zaproponować udzielanie się w dziale Nauka, w kategorii Inne światy Tej historii nie znałem, a ciekawie dowiedzieć się czegoś więcej na temat, który już wałkuję od parunastu lat (obecnie studiuję filologię ukraińską tak więc powstania kozackie, w całej mojej edukacji, miałem już przerabiane po kilkakroć). Choć ciężko mi dosłownie uwierzyć w każde słowo, co oczywiste, to odnoszę wrażenie, że rozumiem poniekąd metaforyczny sens tej opowiastki.

Świat, w którym nikt nie umiera byłby piękniejszy bo nie byłoby w nim tego co towarzyszy śmierci.

Lęk? Strach? Zrozumienie? Pogodzenie się? Niepewność? Iluzje, domysły, przemyślenia, rozpacz, smutek?
Ludzie to przeżywają na codzień, i nie z powodu śmierci. Liberty in death, śmierć odgrywa bardzo ważną rolę w społeczeństwie. Wiecznie ten sam świat, to by było mało przyjemne. Wiecznie żyjący przyjaciele, ale i wrogowie.

Nie nastąpiło by przeludnienie po prostu jakoś tak więcej osób nie zakładałoby rodziny, albo jak w naszym świecie mieli by mało dzieci lub w ogóle jak u protestantów, może rodziło by się mniej Kobiet a w społeczeństwie dominowaliby realizujący się zawodowo Samotni Kawalerowie lub Panny.

Wybacz, ale nie mogę sobie nawet wyobrazić jak potworny by to miało skutek dla społeczeństwa. Komu powiesz, żeby nie zakładał rodziny? Losowo? A może wyliczy to komputer? Musiano by już od narodzin wpajać ludziom (dzieciom, de facto), że zakładanie rodziny nie jest normalne, że tego powinno się wstydzić, i wprowadzić jakiś środek, np. do szczepionek w podstawówce, który powodowałby bezpłodność. Masową bezpłodność.

Jeśli mądrze gospodarowano by surowcami powstawały przedmioty, które nie rdzewiały by lub nie niszczały w żaden inny sposób produkowało by się mniej ale nie byłoby odpadów.

Gazu nie zastąpisz, chyba, że energią odnawialną, która raczkuje. Pozostanie prąd. Złoża surowców się wyczerpią, pozostaną same substytuty. Substytuty okażą się złe, gorsze, droższe, bardziej szkodliwe. Wszystko może nastapić, nie ma tylko jednego scenariusza. I nie ma to nic do tego, że śruba nie zardzewieje. Musiano by wymyśleć nowy materiał

Co do śmierci i zniszczenia to chodzi mi o zapowiedź, że nasz Świat będzie kiedyś bez śmierci i zniszczenia.

Doprawdy, kefaa7, chciałbyś żyć w takim świecie? Taka kolej rzeczy... Ale jeśli nasz byłby taki, to domyślam się, że to właśnie świat Pottera byłby jeszcze bardziej nieśmiertelny i bez znieszczenia, lecz - myślę - Rowling nie to chciała zaproponować Czytelnikom. Wątpię by o tym aspekcie w ogóle pomyślała, chcąc pokazać w końcu, że lepiej bez nich [Insygniów] żyć. Poza tym, kropki nad i nikt nie postawił, różdżka (w książce) w grobie - można zabrać. Kamień - w lesie, można znaleźć. Peleryna jeszcz. Może w pewnym momencie nastapiła by taka konieczność, i może by się zdecydowano na ujarzmienie śmierci, o ile Śmierć można w ogóle ujarzmić. Bardziej chyba hamować, niż pokonać. Tylko doprawdy wątpiłbym w to

- to "nie koniecznie (...)" było po prostu małym a propos nt śmierci, bo nie mogę się zgodzić, że w naszym świecie śmierć łączona jest ze zniszczeniem. Zbyt uogólnione, jakby wszyscy tak łączyli śmierć, a wątpię by tak bylo.

do Panowania nad Śmiercią potrzeba było kompletu Insygniów rozdzielone dawały taki ułomny efekt/skutek jak w Opowieści o trzech braciach.

Ja myślę, że to bardziej metaforyczne, niż dosłowne. Niby jak by to miało ujarzmić śmierć? Różdzka zabija. Kamień wskrzesza. Peleryna pozwali Ci uniknąc śmierci, ale tylko by ktoś Cię nie zabił.
Ale na starość i tak można umrzeć. A samemu siebie kamieniem wskrzesić się nie da, jak podejrzewam. Byłoby się niezwyciężonym, ale nie nieśmiertelnym.

3. Podobieństwo zdaje mi się przypadkowe. Owszem, słyszałem chyba, że dziecko ma w sobie więcej genów dziadków niż rodziców, ale żeby upodobnić się do nauczycielki Mugoloznawstwa? Nieeeeeeee

4. w stylu Ain Eingarp - to zwierciadło, o którym Dumbledore mówił, że można przy nim tracić nie tylko czas, ale i zmysły. Chciałem odnieść się do tej utraty zmysłów.
Gdybanie, niestety... nie wiemy czy ożywiony Voldemort byłby taki sam, jak żywy Voldemort. Z baśni Barda Beedle'a wynika, że ożywienie żyją, ale są nieobecni. Podejrzewam, że chodziło o to, że nie ma w nich tej radości życia. Że są ciałem, nie duszą. Będą z Toba, ale nie będą nic mowili, będą z Tobą, ale będą zimni. Będą z Toba, ale tak, jakby ich nie było.
Choć z drugiej strony Harry zobaczył w lesie tych swoich najbliższych i oni byli dość żywo pokazani. Nie wiem co o tym myśleć już...

5. W Gwiezdnych Wojnach on był odmieniony, ponieważ sam się przed śmiercią odmienił. Spojrzał wstecz, ujrzał co złe, a co dobre, i wybrał to dobre. Nawrócił się, dlatego zasłużył. Tak to rozumiem przynajmniej. A czy Voldemort by się nawrócił?

6. Jak byś mógł wytłumaczyć co rozumiesz poprzez "Głowę Działu" to byłoby ok, bo nie wiem czy chodzi Ci o to, że wszyscy jestesmy częścią systemu, ale nie wszystkim wyszło w życiu bo ten najważniejszy ktoś, najwyższy ktoś w tym systemie, jest kiepskim władcą tego systemu? On spartoli robotę i pojawiają się takie anomalie jak zapijaczone wieprzy czy bezdomni?

7. Aaaaa wybacz, pomyliłem pojęcia Rozumiem Twój tok myślenia, i bym się z nim zgodził, to mialoby spory sens, ale...

Nie mam pretensji, o to, że Pani Rowling ani Autorzy Filmu  nie poruszają sprawy alter ego. Chodzi mi o to, że poruszają sprawę odradzania się osób w nowych wcieleniach, także potomkach, przynajmniej Autorzy Filmu skoro tak chcieli zrekompensować utratę Bohaterów z wcześniejszych pokoleń.

wyżej już napisałem co o tym sądzę, i dla mnie to nie jest rekompensata, a przypadkowa zbieżność rys. Filmowcy są, moim zdaniem, za po prostu głupi by takie rzeczy zawrzeć w czymś, co robią ewidentnie dla pieniędzy, a nie dla samej artystycznej wartości. Gdyby to był film wyreżyserowany przez Ingmara Bergmana, to można by się pozastanawiać, ale w tej sytuacji nadinterpretacja

Ale idąc tym tropem, czemu - powinni żyć razem? By byli koło siebie niczym bratnie dusze?

9. Pewnie tak.

Wybacz, kefaa7, zatrzymały mnie sprawy życia codziennego, i nie byłem w stanie dotrzeć tu z odpowiedzią. Ale no już jestem.

Masz rację, nie wyraziłem się zbyt jasno, a intencją moją było wyrażenie tej drugiej myśli - tudzież "straty dla Ciebie", za co przepraszam.

Co do kwesti Twojej wizji utopijnej - być może. Wszak za każdą utopią podążą dystopia, będąca konsekwencją utopijnego spojrzenia pozbawionego realizmu i odpowiedzialności. Jej czarnym scenariuszem, narodzonym jednak z samej utopii. Oceniając światło, nie zapominajmy wspomnieć o cieniu, które rzuca. Zwłaszcza, że źródeł światła - tudzież wizji utopii i urzeczywistnień światopoglądowego ideału - może być wiele różnych.
Mnie również uczono o rzeczach, które trzeba zaakceptować, bo się nam o nich powiedziało - czy to w kulturze, religii czy nauce. A nie wiemy nawet jak właściwie działa nasz mózg.

To, co zwraca moją uwagę, i co Ci się naprawdę chwali, to to, że masz naprawdę zharmonizowany pogląd. Wszystko ma swoją logiczną konsekwencję, wyższe znaczenie. Świat na progu, za którym czeka go ascendencja. Nie będę dalej polemizował z tą wizją. Utopii nie powinno się kwestionować, o ile nie stają się rzeczywistością z zmierzalnym procentem błedów i sukcesów. Choć przyznam, Twoja wizja brzmi kusząco
Dopuszczam realizację utopii, ale takiej, w którą bym wierzył. Niestety, w życie bez śmierci ciężko mi wierzyć, choć to pozornie takie łatwe A co do sprzyjajacych temu warunków świata filmowego, to nie ulega wątpliwości fakt, że wydaje się to tam bardziej możliwe niż w naszym świecie. I realne

Owszem znam, studiuję słowiańszczyznę wschodnią, a konkretniej specjalizację ukrainistyczną. Niestety nie ma, ale jak go zapropononujesz i będą ku temu chętni... to mogę utworzyć choć o chętnych moze być ciężko