Może nie na temat, ale witajcie polskie znaczki

A na temat, nie ma co polemizować. Sami byliśmy dziećmi, wiemy co do nas trafiało. Np nienawidziłem jak rodzice mi mówili, że tak nie można. Dlaczego? Bo nigdy tak dokładnie mi nie wytłumaczyli dlaczego nie można. Owszem, mówili, że to złe, ale ani razu nie próbowali mi wytłumaczyć jak może czuć tamten ktoś, a i może bym był lepszy we wczesnym dzieciństwie, przedszkole.
Tak więc jestem przekonany, że Harry Potter, oraz jego etyczna wymowa, w połączeniu z plastycznym przykładem konsekwencji tych zachowań, daje dużo więcej "wiedzy" niż czcze wymienianie stałych formułek "nie wolno śmiać się z okularników, nie wolno dokuczać innym". Lepiej, dużo lepiej, jeżeli dziecko zobaczy przykład urzeczywistniający karę za takie zachowania, oraz pozna dogłębniej to, co np odczuwała Hermiona wyzywana od szlam, czy Ron od biednych.
Ta seria jest według mnie idealną pożywką dla dzieci, które - utożsamiając się z bohaterskim trio - są skłonne utożsamić się także z ich zachowaniami, oraz przeżyciami. Poznać (a raczej zacząć poznawać) co to szacunek, wierność, szczerość, tolerancja, współpraca, przyjaźń, a nie łobuzeria i niemy szpan, chciwość i egoizm. A wszystkie te cechy można znaleźć przecież w poszczególnych bohaterach, potem prześledzić ich portret psychologiczny oraz zinterpretować bieg wydarzeń, a dziecko może w pewnym etapie samemu zadecydować gdzie tu dobro, a gdzie zło.
Bo w przeciwnym razie, dziecko zapozna się z treścią, powie, że fajna bajka, i pójdzie spać.
Tak więc popieram Twoje zdanie

Nie wiem czy dokładnie o to chodziło, może pamięć mnie myli, może tak mi się wydaje, ale myślę, że to prawda.

Goyle.
No wiadomo. Choć myślę, że to i tak też zależy w głównej mierze od dziecka, aniżeli od samej skuteczności sposobów, czy przekazu Harry'ego Pottera. Wiecie, od tego jaką ma mentalność, w jakim środowisku się wychowuje.
Dzieci łatwo się uczy moralności, bo są małe, niewinne, "świeże", i nie wiedzą co konkretnie jest dobre, a co złe, tak więc pochłoną wszystko, co uznają za mądre (czyli większość, co pochodzi z ust rodziców). No i ktoś musi im to pokazać, by nie były początek zaprzepaszczenia tych wartości.
No, ale w końcu nie wszystko może być tak ładnie przyjęte. Tym niemniej, że często dzieci idą za "tłumem"; jeżeli dziecko ma za przykład w szkole dzieci, które palą już w podstawówce papierosy, i które widzi, że są one popularne, to zaczyna mieć mętlik. Tam słyszy, tam widzi. No i wiadomo jakie są konsekwencje - uległość, chęć szpanu, i wszelkie wartości zostają zamydlone innymi ich odpowiednikami, które zaczynają wówczas zastępować te właściwe. I nawet Harry Potter nie pomoże, bo przecież "oni mnie lubią za to, co robię, a nie za to, jaki jestem". I nie widzą w tym nic złego

Nie, dlaczego? Nie zarzucam Potterowi, że on uczy innych podstaw moralnych niż właściwe, choć nie zaprzeczam, że są tam także ukazane te przeciwne. Ale powieść sama w sobie hołduje tylko jednym, i wiadomo którym
Chodziło mi o to, tylko że świat jest jednym wielkim zbiorem wartości, z których nie wszystkie powinny przyswajane i wyznawane, a w których młody umysł się gubi, dopiero poznający różnice między dobrem a złem.

A fragment naprawdę mnie zaciekawił Zazwyczaj kler kojarzył mi się z antypotterowską propagandą, a tu jednak nie przyjemna zmiana

Może nie z powodu głupoty, wszak wielu z duchownych to naprawdę inteligentni i wykształceni ludzie Myślę, że to ma głębsze dno; nie chcę niczego suponować, ani się domyślać, lecz jakbym miał teraz, w tej chwili, zgadywać, to strzelałbym, że Harry Potter przebija Biblię na głowę i dlatego się tak pieklą co poniektórzy duchowni. Woleli by, aby dzieci uczyły się moralności itp duchowych wyznaczników człowieczeństwa z Biblii, a niekoniecznie z nieistniejącego świata magii.
Ale to mało trafna uwaga, zdaje mi się, że tak samo wiele innych dzieł można by do tego zakwalifikować, a jakoś nie słyszy się.

Ale i tak uważam, że za tym stoi coś więcej niż zwyczajne uznanie tego za zło. Zwłaszcza, iż chrześcijaństwo też nie jest takie niewinne...


A co do przedszkola, potwierdza się tylko Gombrowiczowski fakt, że przedszkola wciskają nas w jedną powtarzającą się formę, zwaną systemem, która - poprzez wykorzystanie zasobu ludzkie, tudzież dzieci jako gromady wpływającej na naszą świadomość - ogranicza nasze możliwości. I nie mówię tu o zabawkach, lecz o samych warunkach, które układają nas w pewne schematy.
Aż dziecko przeczyta coś, co winno dać mu do myślenia, i nawet jedna myśl mu się nie zakłębi.

a tak swoja droga to mloda calkowicie wyeliminowala harrego z ksiazki i kazala zastapis soboa!wiec teraz glowna bohaterka jest ewa potter i wszystkie zaimki musze zamieniac i mloda pilnuje tego i mnie popraiwia jak sie zapomne i przeczyam np on a nie ona!
kosmos mam z ta moja mloda!
acha no i zakochana po uszy jest w syriuszu