Wywiad z JK Rowling - Mugglenet i Leaky Cauldron

Wywiad z J.K. Rowling przeprowadzony tuÂż po premierze szĂłstego tomu przezprzedstawicieli Mugglenet i Leaky Cauldron

W dniu œwiatowej premiery szóstej czêœci Harry'ego Pottera - 16 lipca 2005 r. - przedstawiciele serwisów internetowych Mugglenet i The Leaky Cauldron przeprowadzili bardzo obszerny wywiad z J.K. Rowling na temat jej nowej ksi¹¿ki.
OSTRZEÂŻENIE! Z racji tego, Âże wywiad zawiera "spoilery", przeznaczony jest raczej dla tych, ktĂłrym treœÌ „KsiĂŞcia Pó³krwi” nie jest obca! Autorka zdradza kolejne tajemnice fabuÂły i tÂłumaczy ró¿ne niejasnoÂści, jakie pojawiÂły siĂŞ w szĂłstym tomie. JeÂśli nie chcecie wiedzieĂŚ, co siĂŞ wydarzy, czytanie tego wywiadu jest niewskazane - zostaliÂście ostrzeÂżeni!

Emerson Spartz, Mugglenet (ES): To pytanie byÌ mo¿e zabrzmi dziwnie, ale ile razy czyta³aœ swoje ksi¹¿ki?

JKR: To nie jest dziwne pytanie, poniewaÂż gdy ksi¹¿ka jest juÂż opublikowana, rzadko czytam jÂą ponownie. To zabawne, Âże kiedy biorĂŞ do rĂŞki jednÂą z moich ksi¹¿ek, by sprawdziĂŚ dokÂładnie jakiÂś fakt - co oczywiÂście dzieje siĂŞ czĂŞsto - wtedy zdarza mi siĂŞ „wciÂągn¹Ì” w lekturĂŞ i przeczytaĂŚ kilka stron. Staram siĂŞ jednak odÂłoÂżyĂŚ jÂą szybko na pó³kĂŞ i wrĂłciĂŚ do tego, co wÂłaÂśnie pisaÂłam. Ale nigdy, na przykÂład, gdy biorĂŞ kÂąpieli i mam ochotĂŞ sobie poczytaĂŚ - nie biorĂŞ wÂłasnej ksi¹¿ki. Dlatego teÂż jest pewnie wielu fanĂłw, ktĂłrzy znajÂą moje ksi¹¿ki lepiej niÂż ja sama. Ja mam tylko tĂŞ przewagĂŞ, Âże zawsze wiem, co siĂŞ wydarzy w nastĂŞpnych tomach i oczywiÂście znam mnĂłstwo dodatkowych faktĂłw.

Melissa Anelli, The Leaky Cauldron (MA): Ile juÂż siĂŞ nagromadziÂło tych kartonĂłw z dodatkowymi faktami?

JKR: Naprawdê trudno mi powiedzieÌ ile, bo jestem ogromnie niezorganizowana, ale owszem uzbiera³o siê tego dosyÌ sporo. Informacje znajduj¹ g³ównie w moich notesach, poniewa¿ niektóre z nich s¹ tak wartoœciowe, ¿e musze je mieÌ pod rêk¹. Czêsto zdarza mi siê gubiÌ ró¿ne rzeczy, a wiadomo, ¿e trudniej jest zgubiÌ ca³y notes ni¿ pojedyncz¹ kartkê papieru.

ES: Czy kiedy siĂłdmy tom zostanie juÂż wydany, pozostawisz swojÂą stronĂŞ internetowÂą, by dalej odpowiadaĂŚ na pytania czytelnikĂłw?

JKR: Tak, nie s¹dzê bym zamknê³a stronê, na przyk³ad o pó³nocy, gdy siódmy tom bêdzie ju¿ dostêpny. Nie, zdecydowanie tego nie zrobiê. Wydaje mi siê, ¿e nie jestem w stanie odpowiadaÌ na wszystkie wasze pytania osobiœcie i dok³adnie opowiedzieÌ o ka¿dej postaci, co z pewnoœci¹ bardzo by was zadowoli³o. Ludzie chc¹ znaÌ wszystkie szczegó³y, a ja z oczywistych powodów nie mogê odpowiadaÌ na ka¿de pytanie najbardziej dociekliwych fanów. I dlatego nie mogê zamkn¹Ì strony.
SÂądzĂŞ rĂłwnieÂż, Âże czytelnicy bĂŞdÂą snuli teoriĂŞ na temat ró¿nych postaci nawet po zakoĂączeniu caÂłego cyklu. NiektĂłrzy z was bardzo interesujÂą siĂŞ poszczegĂłlnymi postaciami, ktĂłrych Âżycie i przeszÂłoœÌ nie byÂły tak istotne dla caÂłej fabuÂły, co oczywiÂście pozostawia wam otwartÂą drogĂŞ do fanfiction. BĂŞdziecie siĂŞ zastanawiaĂŚ, co siĂŞ staÂło z niektĂłrymi postaciami na koĂącu caÂłej historii, bo one wci¹¿ bĂŞdÂą przecieÂż istnieĂŚ. Ale jestem absolutnie pewna, Âże siĂłdma czeœÌ bĂŞdzie tÂą ostatniÂą - nawet jeÂśli bĂŞdziecie mnie naciskaĂŚ, mĂłwiÂąc: ”prosimy, jeszcze tylko jedna ksi¹¿ka”! Zdecydowanie - czĂŞÂści bĂŞdzie tylko siedem.

ES: Siedem ksi¹¿ek to d³uga seria...

JKR: Zgadza siĂŞ! Nikt nie bĂŞdzie mĂłgÂł powiedzieĂŚ, Âże wymiĂŞkliÂście, co?

MA: Jeœli mia³abyœ napisaÌ coœ po zakoùczeniu serii, to czy by³oby to o Harrym czy te¿ o innej postaci z ksi¹¿ki, mo¿e biografie?

JKR: Najbardziej prawdopodobna jest, jak ju¿ mówi³am kilka razy wczeœniej, encyklopedia, przy której mia³abym mnóstwo zabawy, opisuj¹c mniej znacz¹ce postaci; mog³abym umieœciÌ tam równie¿ dok³adne biografie g³ównych bohaterów.

MA: OK, ogromnie waÂżne pytanie dotyczÂące szĂłstej czĂŞÂści: czy Snape jest zÂły?

JKR: [prawie œmiej¹c siê] No wiêc, czytaliœcie ksi¹¿kê - co wy o tym s¹dzicie?

MA: No có¿, istniej¹¹ na ten temat konspiracyjne teorie, i sÂą ludzie ktĂłrzy…

JKR: …majÂą wci¹¿ rozpaczliwÂą nadziejĂŞ. [Âśmiech]

ES: Tak!

MA: DokÂładnie!

[ogĂłlny Âśmiech]

JKR: WiĂŞc dobrze, to oczywiste, Âże relacje Harry-Snape sÂą teraz bardzo osobiste, jeÂśli nawet nie bardziej, niÂż Harry-Voldemort. I nie mogĂŞ odpowiedzieĂŚ na to pytanie, bo to byÂłby kolejny "spoiler" czĂŞÂści siĂłdmej, czyÂż nie? Cokolwiek nie powiem na ten temat, jest oczywiste, Âże ma to ogromny wpÂływ na to, co stanie siĂŞ w kolejnej czĂŞÂści, kiedy Harry i Snape znowu siĂŞ spotkajÂą, wiec naprawdĂŞ nie mogĂŞ… I powiedzmy sobie szczerze - teraz zapewne powstanie na ten temat jakieÂś 10.000 teorii, a ja siĂŞ Âświetnie bawiĂŞ przy ich lekturze, dlatego tym bardziej nie uchylĂŞ rÂąbka tajemnicy. [Âśmiech] Wiem, jestem okropna, ale ja po prostu uwielbiam spekulacje, tak zdecydowanie kocham spekulacje...

ES: Wiem, Âże Dumbledore lubi widzieĂŚ w ludziach to, co najlepsze, ale czasem wydaje siĂŞ, Âże wrĂŞcz przesadza.

JKR: [Âśmiech] Tak, zgodziÂłabym siĂŞ z tym. NiewÂątpliwie.

ES: Jak ktoÂś tak…

JKR: …inteligentny…

ES: …moÂże byĂŚ aÂż tak zaÂślepiony wobec oczywistych spraw?

JKR: No wiêc, na ten temat znajdzie siê informacja w tomie siódmym. Ale dodam, ¿e wydaje mi siê, i¿ tomy 5 i 6 wystarczaj¹co jasno pokaza³y, ¿e ogromna potêga umys³u nie uchroni ciê przed emocjonalnymi b³êdami i uwa¿am, ¿e Dumbledore jest tego znakomitym przyk³adem. W³aœciwie to sk³ania³abym siê ku tezie, ¿e bycie bardzo, bardzo inteligentnym mo¿e stwarzaÌ pewne problemy i tak w³aœnie by³o z Dumbledorem, poniewa¿ jego m¹droœÌ w pewnym sensie go wyizolowa³a. I s¹dzê, ¿e wyraŸnie widaÌ to w ksi¹¿kach, bo gdzie¿ jest ktoœ jemu równy, gdzie¿ jest jego powiernik, wspólnik, gdzie ktoœ, u kogo mo¿e zasiêgn¹Ì rady? Nie ma nikogo takiego. To on jest zawsze tym, który daje, to on jest zawsze tym, który ma wzgl¹d na wszystkich, to on zawsze jest tym, który posiada wiedzê. Nawet jeœli McGonagall jest bardzo wartoœciow¹ postaci¹ i drug¹ nauczycielk¹ w szkole po Dumbledorze, to na pewno mu nie dorównuje. Macie doœÌ wymijaj¹c¹ odpowiedŸ, ale to niestety wszystko, co mogê ujawniÌ na ten temat.

ES: Wcale nie, moim zdaniem to byÂła zadowalajÂąca odpowiedÂź…

MA: To doœÌ interesuj¹ce, ¿e to w³aœnie Dumbledore jest samotny.

JKR: MyÂślĂŞ, Âże jest doœÌ wyobcowany, kilka osĂłb zauwaÂżyÂło sÂłusznie, Âże jest jakby niedostĂŞpny, oddalony. KiedyÂś moja siostra, w chwili frustracji przy lekturze fragmentu, gdy Hagrid nie wychodziÂł z domu po opublikowaniu rewelacji na jego temat w artykule Rity Skitter zapytaÂła mnie: „Dlaczego Dumbledore nie poszedÂł do niego wczeÂśniej, dlaczego nie mĂłgÂł iœÌ od razu?” PowiedziaÂłam jej, Âże Dumbledore musiaÂł go trochĂŞ przetrzymaĂŚ i zobaczyĂŚ, czy Hagrid jest w stanie poradziĂŚ sobie sam z tym problemem. Gdyby daÂł sobie z tym radĂŞ sam, poczuÂłby siĂŞ o wiele lepiej. „On jest zbyt niedostĂŞpny, zbyt zimny, zupeÂłnie jak ty” - odpowiedziaÂła! [Âśmiech] RozumiaÂła przez to, Âże ona prawdopodobnie od razu pospieszyÂłaby z pomocÂą, a ja pewnie stanĂŞÂłabym na chwilĂŞ z boku i rzekÂła: „Poczekajmy chwilĂŞ i zobaczmy, czy nie jest w stanie sam sobie z tym poradziĂŚ”. MoÂże nie daÂłabym mu aÂż tygodnia, ale na pewno poczekaÂłabym jedno popoÂłudnie. Ona natomiast pobiegÂłaby od razu do jego chatki.

ES: To jest jedno z najbardziej drĂŞczÂących mnie pytaĂą od czasu lektury trzeciego tomu – dlaczego Voldemort daÂł Lily tak ogromne szanse na przeÂżycie? I czy naprawdĂŞ pozwoliÂłby jej ÂżyĂŚ?

JKR: Mhm.

ES: Dlaczego?

JKR: [chwila milczenia] Nie mogĂŞ odpowiedzieĂŚ na to pytanie. Ale faktycznie daÂł - macie absolutnÂą racje. A nie wolicie mnie zapytaĂŚ zamiast tego, dlaczego ÂśmierĂŚ Jamesa nie ocaliÂła Lily i Harry’ego? Na to macie wÂłaÂściwie gotowÂą odpowiedÂź, odpowiedÂź na to pytanie zawarta jest w waszym poprzednim pytaniu: poniewaÂż ona mogÂła ÂżyĂŚ, a wybraÂła ÂśmierĂŚ. James i tak miaÂł byĂŚ zabity. Wiecie, co mam na myÂśli? Nie mĂłwiĂŞ, Âże James nie byÂł przygotowany, by oddaĂŚ Âżycie za swoich bliskich, zgin¹³ broniÂąc swojej rodziny, tylko Âże on miaÂł byĂŚ zamordowany bez wzglĂŞdu na wszystko. WiĂŞc po prostu musiaÂł zgin¹Ì – nikt nie daÂł mu wyboru, ruszyÂł do walki w pewnym sensie w sposĂłb instynktowny. SÂądzĂŞ, Âże sÂą ró¿nice w ich odwadze. James byÂł ogromnie dzielny. Ale wydaje mi siĂŞ, Âże odwaga Lily byÂł w tym przypadku wiĂŞksza, poniewaÂż Lily miaÂła szansĂŞ ocaliĂŚ siebie, miaÂła wybĂłr. KaÂżda matka, kaÂżda normalna matka, zrobiÂłaby to, co zrobiÂła Lily, wiĂŞc pod tym wzglĂŞdem jej odwaga byÂła takÂże w pewnym sensie instynktowna, tylko Âże ona miaÂła dany wybĂłr, ktĂłrego James nie miaÂł. To tak samo, jak gdyby jakiÂś intruz wtargn¹³ do waszego domu. Instynktownie ruszylibyÂście na niego. Ale czy gdybyÂście mieli z zimnÂą krwiÂą zadecydowaĂŚ, co zrobiĂŚ, gdy ktoÂś wam mĂłwi , "UsuĂą mi siĂŞ z drogi", to czy jesteÂście w stanie przewidzieĂŚ, jak byÂście siĂŞ zachowali? Ja myÂślĂŞ, Âże Âżadna matka nie usunĂŞÂłaby siĂŞ, pozostawiajÂąc swoje dziecko. Ona bardzo Âświadomie ofiarowaÂła swe Âżycie. MiaÂła jasny wybĂłr.

ES: A James nie miaÂł.

JKR: Czy zgin¹³, decydujÂąc, czy ocaliĂŚ Harry’ego, czy teÂż odejœÌ wolny? Nie. I to jest wÂłaÂśnie ta subtelna ró¿nica dzielÂąca poÂświĂŞcenie Lily od Jamesa, no i oczywiÂście jest jeszcze coÂś... ale to mniej wiĂŞcej caÂła odpowiedÂź.

MA: Czy zdawaÂła sobie sprawĂŞ z moÂżliwego efektu, jaki osiÂągnie, osÂłaniajÂąc Harry’ego wÂłasnym ciaÂłem?

JKR: Nie, poniewaÂż - jak staraÂłam siĂŞ to wyraÂźnie pokazaĂŚ w caÂłej serii - coÂś podobnego nigdy wczeÂśniej nie miaÂło miejsca. Nikt wczeÂśniej nie przeÂżyÂł. I nikt wczeÂśniej nie wiedziaÂł, Âże to w ogĂłle moÂżliwe.

MA: WiĂŞc nie zdarzyÂło siĂŞ, by Voldemort czy ktokolwiek inny, uÂżywajÂąc kiedykolwiek zaklĂŞcia Avada Kedavra, daÂł komuÂś wybĂłr i ten ktoÂś wybraÂł tĂŞ wÂłaÂśnie opcjĂŞ [by umrzeĂŚ]?

JKR: Nawet jeÂśli takie sytuacje siĂŞ zdarzaÂły, to nie w takim szczegĂłlnym przypadku.

ÂźrĂłdÂło: www.mediarodzina.com.pl/nowa/harry_potter/