albo jak pisza moi przedmowcy..moze nie zasluguje na przyjazn..

Karolina tak z ciekawosci ile masz lat? Ja kiedyś osobiście byłam starsznie przeciwna paleniu teraz szczerze mam na to wygwizdane kto pali a kto nie

Ja również nienawidzę jak ktoś koło mnie pali.Nie dość,że śmierdzę potem to jeszcze duszno mi od tego.

Zerwałaś z chłopakiem, tylko dlatego,że pali ? Powinnaś z nim pogadać i na pewno doszlibyście do porozumienia.Gdybym była na Twoim miejscu miałabym to gdzieś czy pali czy nie.Ważne było by to żeby mnie kochał.

I wydaję mi się że to nie jest jakaś życiowa porażka, wydaję mi się że zwykła szczera rozmowa i dobre nastawienia wystarczy.

lol, karolina, nie przejmuj się! jak powiedział, że dla Ciebie nie rzuci, to znaczy że nie był Ciebie wart! dla ludzi, na których nam zależy możemy zrobić wszystko, nawet zerwać z nałogiem.
poza tym, przynajmniej Cię dymem nie truje.

co do przyjaciółki - spróbuj z nią pogadać!
ja się ze swoją pokłóciłam o głupotę, tydzień ze sobą nie rozmawialiśmy, ale teraz się w sobie zebrałam, zadzwoniłam do niej i jest okej :3

wiec Doktorek jest od ortografii ?

okej ;]
dzialaj xd

W wieku 15 też byłam przeciwna paleniu i dokładnie jak pisze Rab porozmawiaj z nim jesli chcesz z nim być i go kochasz o to by ie palił w Twojej obecności i na jakiś czas przed spotkaniem byś nie wyczuła intensywnego zapachu dymu

ja też, James.
nawet nie próbowałam, a fuj! śmierdzi toto, drogie i zdrowie niszczy... ludzie się zazwyczaj opamiętują, tyle że za późno..

The Half-Blood Princess , nie mów, że się nad sobą użalasz.
w takiej sytuacji każda inna osoba też by była rozbita...

serdecznie Ci współczuję, naprawdę. wiem, jak to jest stracić ojca, wiem jakie problemy rodzi alkohol.
nie martw się, z czasem ta tragedia zacznie się może nie tyle zacierać w Twojej pamięci, co spadnie na dalszy plan i nie będzie już tak cholernie wyraźna.
dobrze, że znalazłaś sobie coś, co pozwala (chociaż na chwilę) zapomnieć o trudnej rzeczywistości. trzymaj się mocno, nie daj się! skorzystaj z pomocy psychologa, jeśli jest taka potrzeba. nie chcę się bawić w umoralniającą wychowawczynię czy coś, ale czasami rozmowa z kimś starszym, bardziej doświadczonym i znającym się na ludzkich problemach się przydaje. a jeszcze lepiej rozmawia się z kimś, kogo na dobrą sprawę nie znasz - nie musisz się tak bardzo martwić, co sobie o Tobie pomyśli i że nie dochowa tajemnicy i wypapla komuś.

też lubię chemię. myślałaś pewnie o kształceniu się w tym kierunku?