Voldemort - uosobienie wszelkiego zła, którego nawet imienia nie wypowiadano używając synonimu Sam-Wiesz-Kto, nienawidził wszystkich i wszystkiego. Najbardziej Harry’go Pottera. I tylko Harry Potter, bohater książek J. K. Rowling był nieosiągalny dla Vodemorta. Był nieosiągalny dla Złego?

Przyczyną nieosiągalności dla zła była związana z miłością. Voldemort zabił rodziców Harry’ego, kiedy ten był jeszcze bardzo mały. Ale matka Harry’ego poswięciła swe życie za syna. Jej miłość pozostawiła na Harrym trwały ślad, była jego ,,tarczą” obronną. Voldemort nie mógł zrozumieć miłości, czuł do niej wstręt, nie mógł więc dotknąć chłopca.

Zastanawiające jest, że w społeczności czarodziejów, nigdy wcześniej się to prawdopodobnie nie zdarzyło. Tylko Harry Potter miał tę niezwykłą moc i ochronę, jaką daje miłość tak wielka, że aż gotowa życie oddać za drugiego.

Baśnie zawsze wiedzą najlepiej. Cuda i czary są tam na porządku dziennym. Przeważają czary. W opowieściach o Harrym Potterze cudów nie ma. Wszędzie pełno czarów: drzwi otwierają się po wypowiedzeniu zaklęcia, stoły zastawiają się jedzeniem na klaśnięcie dyrektora szkoły, a bójki uczniów polegają często na znajomości zaklęcia.. Sens nauki polega na znajomości zaklęć. Znajomość zaklęć i różnych technik przemieniania rzeczywistości.


Ale są inne baśnie. "Opowieści z Narni" C.S. Lewisa pełne są cudów. Czary czyni w Narni tylko ten kto jest zły, a więc Biała Czarownica. To ona spowodowała, że Narnię pokrył wieczny lód i ona zniewoliła Edmunda. Lew Aslan czyni cuda, tzn. uwalnia od czarów. Jest pewna przejmująca scena w opowieści pt. "Podróż Wędrowca do Świtu". Eustachy - zarozumiały, arogancki chłopiec, który myśli tylko o sobie, został przemieniony w smoka. Tak bardzo to przeżył, że dokonała się w nim pewna wewnętrzna przemiana. Jest teraz dobry, ale jest tylko smokiem. Aslan zaprasza go więc do wykąpania się w czystej wodzie ze źródła. Najpierw jednak każe się Eustachemu rozebrać. Eustachy zdrapuje łuski i usiłuje zrzucić z siebie skórę smoka tak jak węże czasem zrzucają swoją. Ale po zrzuceniu jednej skóry szybko odkrywa, że pod spodem ma jeszcze drugą równie okropną, a pod nią jeszcze jedną... W końcu zaczyna rozumieć, że sam nie da rady się rozebrać. Pozwala Aslanowi podejść i wbić pazury tak głęboko, że sięgają prawie samego serca Eustachego. Ból jest wielki, ale po chwili Eustachy staje się z powrotem chłopcem i może pływać w czystej wodzie ze źródła. Czar zniknął.


My, ludzie całkiem niemagiczni, to właśnie nazywamy cudem.

Są ludzie, którzy wierzą, że uratuje ich tylko cud, ale tak się modlą jakby prosili o czary. Może każdemu z nas choć raz w życiu to się zdarzyło. Wcale nie z miłości do magii, ale z niewiedzy, z niezrozumienia, ze zmęczenia.


Magia jest łatwiejsza niż cud. Łatwiej związać człowiekowi nogi magicznym zaklęciem , zahipnotyzować, użyć różnych technik manipulacji emocjami, zadziałać siłą (jak to się często dzieje w naszym rzeczywistym świecie) niż przemienić jego serce. Cud jest zawsze związany z przemianą serca, magia tego nie potrzebuje. Łatwiej też wymyślić jakieś nieprawdopodobne wyjaśnienie dla rzeczywistości niż poszukać prawdy.

Magia dotyczy wyobraźni, cuda rzeczywistości.
Magia to brak kontaktu, cud to spotkanie.
Magia jest dla dzieci, cuda są dla dorosłych.
Cud daje wolność magia zniewala.
Czasem zdarza się, że wpatrujemy się w jakiś problem w nas, w jakiś grzech w naszym życiu, jak zaczarowani. Nie umiemy go przezwyciężyć i nie jesteśmy w stanie robić niczego sensownego. Wpatrujemy się i już. Nasze życie staje wtedy w miejscu. Zachowujemy się jakby ktoś nałożył na nas pęta, wymierzył w nas magiczną różdżkę i wypowiedział zaklęcie. Bywa, że trwa to całymi latami. Zmieniają się pory roku, upadają imperia, obok przechodzą ludzie tak wolni, że zazdrość bierze, a my ich nawet nie widzimy trwając w czarodziejskim uścisku.


Całkiem inaczej działa łaska. Nasza wrażliwość pod jej wpływem wzrasta. Tak wiele się wtedy zdarza w naszym życiu, co dzień coś nowego. Widzimy tak dużo, a słabości, które nam dokuczają nie niszczą nas, idziemy do przodu coraz szybciej, biegniemy, jesteśmy wolni.


Bo grzech ma coś z magii, a łaska jest cudem.
ELA KONDERAK


                                                                        żródło:http://www.opoka.org.pl/bibioteka/P/PR/magia.html